و ساعتي داشت که تمام کارهاي روزانه اش را به او يادآوري ميکرد و اصولا موجودي وراي تکنولوژي زمان خود (حتي امروز) بود. او حتي براي نجات جان دوستان صميمي اش هم از خوابش نميگذشت و اين نشان از علاقه وي به خويشتن خويش داشت. اين درست که هميشه خواب آلود و بي حال بود اما ايده هاي جالبي داشت و هميشه به بامزي کمک ميکرد. بامزي عمه مهرباني داشت که هميشه به بامزي عسل ميداد و جناب بامزي بعد از ميل کردن مقداري عسل قوي شدن را در ذره ذره وجودش احساس ميکرد.و معمولا بعد از خوردن عسل يه فيگور هم ميومد. القصه... عمه بامزي خانه اش در بالاي تپه بود و گاهگاهي که بامزي وقت نميکرد يک سري به عمه بزند او شرط آداب معاشرت را بجا مي آورد و يک تک پا به منزل بامزي مي آمد و البته معمولا دست خالي هم نمي آمد . بلکه باعسل مي آمد.

خوشحاليم كه مي تونيم بخشي از روياهاي قشنگ كودكيتون رو تقديم شما كنيم. حالا تنها كاري كه مونده اينه كه : خاطرات خوب كودكي رو زنده كنين ...

این کارتون خاطره انگیز را به هیچ وجه از دست ندهید !